Κάθε μέρα ζητούν και κάτι παραπάνω οι δανειστές μας

Από… Δευτέρα και βλέπουμε, είναι η τελευταία ενημέρωση για την άφιξη των επικεφαλής της τρόικας στην Αθήνα, με τον χρόνο να λειτουργεί εις βάρος της κυβέρνησης. Όσο αργεί η έναρξη των συζητήσεων για το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο, τόσο οι δανειστές βρίσκουν ευκαιρία για να βάλουν επιπλέον θέματα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επανέρχεται δυναμικά στο ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, την διευθέτηση της ανταπεργίας (γνωστή και ως Lockout) αλλά και τον συνδικαλιστικό νόμο. Πρόκειται για παρεμβάσεις που προφανώς η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση δύσκολα θα μπορούσε να αποδεχθεί, ασχέτως αν θα συζητηθούν κατόπιν εισήγησης του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας.

Έτσι, η κυβέρνηση αντιτάσσει άλλα μέτρα που όμως είτε είναι συγκεχυμένα, είτε έχουν ήδη ληφθεί. Τέτοια είναι η αναδιανομή εισοδήματος μέσα από τις νέες κλίμακες φορολόγησης που επεξεργάζεται το Υπουργείο Οικονομικών, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, η εθελούσια αποκάλυψη χρημάτων που έχουν βγει στο εξωτερικό χωρίς να έχουν δηλωθεί και φορολογηθεί, αλλά και ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα που θα έχει στην καρδιά του την έννοια της αναδιανομής.

Την ίδια ώρα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επιχειρεί να πείσει -πρώτα απ’ όλους τον εαυτό του- ότι το 2016 δεν θα υπάρχει δημοσιονομικό κενό και άρα δεν θα χρειαστούν νέα μέτρα στην τρέχουσα χρονιά. Τα δύο βασικά επιχειρήματα είναι ότι η ελληνική οικονομία θα παρουσιάσει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα το 2015 και άρα η γραμμή εκκίνησης της φετινής χρονιάς είναι καλύτερη απ’ ότι είχε προβλεφθεί, ενώ και το ΑΕΠ θα περάσει σε θετικό ρυθμό από το δεύτερο εξάμηνο του 2016.

Μόνο που ακόμη και τα πιο αισιόδοξα στοιχεία (όπως τα χθεσινά του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής) εξακολουθούν να θεωρούν ότι το 2016 θα είναι υφεσιακό με -0,7% όπως όριζε ο προϋπολογισμός. Κι αυτό ασχέτως αν άλλοι φορείς (το ΙΟΒΕ, η Ernst & Young) ανεβάζουν την ύφεση σε ποσοστά από το -1,5% έως και το -2,9%.