Νίκη Ταγκάλου: «Η γραφή είναι εξομολόγηση»
Γλυκιά, λυρική, απέριττη… Η γραφή της σε ταξιδεύει σε ονειρικούς κόσμους. Κόσμους που η ίδια θα ήθελε να χωρέσουν τα όνειρα αγκαλιά με τις ψυχές που τα κουβαλούν. Η Νίκη Ταγκάλου, η γλυκιά ποιήτρια του έρωτα, μιλά στην «Α» για το νέο της βιβλίο «30 ημέρες, κοιμήσου Νεφέλη, να σωθείς…» (εκδόσεις Πηγή), δίνοντας έμφαση στη μοναξιά, τις «κραυγές μιας γυναίκας που την έχει βιώσει στον απόλυτο βαθμό», τη μοναξιά για την οποία ο Λόρενς Ντάρελ είχε πει ότι «η μουσική εφευρέθηκε για να την επιβεβαιώσει». Και η ποίηση, θα προσθέταμε εμείς μαγνητισμένοι από τις λέξεις-κατάθεση ψυχής της υπέροχης Νίκης.
Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου
Τι συμβολίζει το όνομα Νεφέλη στο νέο σου βιβλίο;
«Η Νεφέλη είναι η Νίκη, όσες φορές έχω γράψει για κάποιο πρόσωπο χρησιμοποιώ το αρχικό Ν, γιατί ως επί το πλείστον γράφω βιωματικά και καταγράφω δικά μου συναισθήματα και σκέψεις».
Καφέ το εξώφυλλο. Γιατί;
«Αρχικά ήθελα να είναι μαύρο. Με εκφράζουν τα σκούρα χρώματα, για μένα στάζουν θλίψη».
Ποιο το στοιχείο που σε ώθησε να γράψεις τις «30 ημέρες»;
«Η μοναξιά. Οι κραυγές μιας γυναίκας που την έχει βιώσει στον απόλυτο βαθμό».
Σε όλα τα βιβλία σου το θέμα της μοναξιάς έχει κυρίαρχη θέση, δίπλα και μακριά από τον έρωτα. Γιατί;
«Ίσως γιατί την κουβαλώ πάντα μέσα μου».
Υπάρχουν «μικροί έρωτες» στη ζωή ενός ανθρώπου που τους βιώνει στην καθημερινότητά του; Και αν ναι, θα μπορούσες να γράψεις γι’ αυτούς;
«Μικρό έρωτα εγώ δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κανέναν. Όλοι έχουν μια ιδιαιτερότητα και μια μοναδικότητα».
Πώς έρχεται η έμπνευση;
«Για μένα η έμπνευση είναι η ίδια μου η ζωή».
Ποιες είναι οι παράμετροι που σε ωθούν στην απόφαση να εκδώσεις ένα έργο σου;
«Για μένα η γραφή είναι εξομολόγηση και θέλω να ακούγομαι».
Σου έχει τύχει να εγκαταλείψεις την παρέα σου διότι άστραψε η έμπνευση και δεν θα ήθελες να τη χάσεις;
«Να εγκαταλείψω όχι, όμως έχουν υπάρξει αρκετές φορές που είμαι κάπου σαν σώμα αλλά όχι σαν μυαλό. Είμαι χαμένη μέσα σε στίχους και ανοίγω ένα σημειωματάριο να τους καταγράψω».
Από τη στιγμή που ένας συγγραφέας στη χώρα μας σπάνια ζει από το έργο του, τι είναι εκείνο που τον κάνει να εμμένει στην «τρέλα» του;
«Για έναν γραφιά η συγγραφή είναι έρωτας και ο έρωτας δεν έχει τιμή, μόνο όραμα».
Βιώματα ή φαντασία; Ποιο από τα δύο κυριαρχεί στα βιβλία σου;
«Βιώματα! Έβαλα στη ζωή μου λυρισμό και τη μετέτρεψα σε ποίηση…»
Η ποίηση είναι διάχυτη στην πένα σου, ακόμη κι όταν γράφεις αυτό που λέμε κοινώς πεζογράφημα. Ως εκ τούτου, θα σ’ ενδιέφερε ν’ ασχοληθείς και με άλλα είδη λογοτεχνίας, όπως το μυθιστόρημα;
«Απόλυτη δεν θέλω να είμαι ποτέ, όμως το μυθιστόρημα δεν είναι κάτι που με ενδιαφέρει. Δεν μου αρέσει να πλάθω μύθους. Κάποτε είπαν για την Anne Sexton, “έβγαλε τα σωθικά της και τα έκανε ποίηση”. Aυτό ακριβώς θέλω και με εκφράζει!»
Είσαι ικανοποιημένη από τον τρόπο που το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών;
«Φυσικά και όχι! Το κράτος δεν αντιμετωπίζει όπως θα έπρεπε τους πολίτες του, θα έδινε την πρέπουσα προσοχή στους ανθρώπους της τέχνης;»
Στην τελευταία της συνέντευξη η Μελίνα Μερκούρη είχε πει ότι η Ελλάδα θα σωθεί μόνο μέσω του πολιτισμού της, παλιού και σύγχρονου. Το πιστεύεις;
«Η Μερκούρη ήταν μια αξιόλογη γυναίκα που πάλεψε για αυτόν τον σκοπό. Δυστυχώς, η Ελλάδα εδώ που έχει φτάσει θέλει πολλά περισσότερα, αλλά σίγουρα είμαστε υπερήφανοι για τη σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά που κουβαλάμε σαν λαός».
Ονειρεύεσαι το επόμενο άγραφο βιβλίο σου ή αναμένεις την έμπνευση να σου μιλήσει γι’ αυτό;
«Πάντα ονειρεύομαι! Ζω, πονάω, κλαίω… και για μένα όλα αυτά είναι το επόμενο βιβλίο μου! Ίσως ακούγεται θλιβερό, αλλά για μένα η θλίψη γεννάει ποίηση».
Ένα από τα μεγάλα της ζωής σου «γιατί»;
«Το δικό μου “γιατί” έχει να κάνει με τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού που ζουν ανάμεσά μας και δυστυχώς αυξάνονται συνεχώς».
Ένα από τα μεγάλα της ζωής σου «θέλω»;
«Αγάπη! Όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται, σπάνια τη συναντάς στην ατόφια και ειλικρινή μορφή της».
Πολυβραβευμένη…
Η πολυβραβευμένη ποιήτρια Νίκη Ταγκάλου γεννήθηκε το 1975 στον Πειραιά όπου και ζει μέχρι σήμερα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της σε σχολή Φωτογραφίας κι εργάστηκε για έναν χρόνο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως φωτογράφος. Έκτοτε, δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα ασχολούμενη με τις Δημόσιες σχέσεις.
Η «Μάχη Ερώτων» αποτελεί την πρώτη της συγγραφική προσπάθεια (σε μορφή e-book), η οποία μεταφράστηκε στα Αγγλικά και κυκλοφόρησε σε Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Κίνα, Καναδά, Βραζιλία και Ινδία. H δεύτερη ποιητική συλλογή της, «Ψυχές από Μολύβι», διατίθεται δωρεάν στο διαδίκτυο αποκλειστικά από την http://texni.org. Τον Σεπτέμβριο του 2013 κυκλοφορεί σε έντυπη μορφή η ποιητική συλλογή «Επανάσταση Σιωπής» (βραβείο Σικελιανά 2014) και τον Ιούλιο του 2014 «Το Κορμί της Λύπης» από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Επιπλέον, έχουν δημοσιευθεί πολλά κείμενά της σε διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ έχει συμμετάσχει σε συλλογικές ποιητικές ανθολογίες και επιμέλειες βιβλίων. To 2015 συμμετείχε στο εικαστικό λεύκωμα «Ένα Ποίημα Μια Εικόνα», με σύγχρονες ποιήτριες και χαράκτριες, μια πρωτοβουλία της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας.
