Αυγή Κούτουλα: «Η τέχνη διέξοδος στο αδιέξοδο»

Με ιδιαίτερη σκηνική παρουσία που μαγνητίζει και ανεξάντλητες φωνητικές δυνατότητες, η Αυγή συστήνεται στο ευρύτερο κοινό μέσα από την πρώτη δισκογραφική της δουλειά, με τίτλο «ΠΑΖΛ», από την Protasis Μusic.  Ένα παζλ διαφορετικών μουσικών επιρροών. Επικοινωνιακή, προσιτή καταφέρνει να κερδίσει από το πρώτο λεπτό και τον πιο απαιτητικό ακροατή τόσο με τον τρόπο που ερμηνεύει όσο και με την ευκολία που προσεγγίζει φωνητικά διαφορετικά είδη μουσικής. Από τα ρυθμικά τραγούδια «Παζλ», «Βάλε κρασί», «Μείνε κοντά μου», περνά στον ελληνοπρεπή καλαματιανό «Του έρωτα», που τραγουδά μαζί με τον Παντελή Θαλασσινό και κλείνει με την εξαιρετική ερμηνευτικά μπαλάντα «Αν με ρωτούσες». Σε δική της μουσική και στίχους, μας συστήνεται η Αυγή με το φωτεινό εγκάρδιο χαμόγελο και με τα εκφραστικά μάτια που αντιπροσωπεύουν απόλυτα ό,τι δηλώνει και το όνομά της: ΑΥΓΗ, ελπίδα, φως, όνειρα…

Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου

 ⇒ Το «Παζλ» είναι η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά και κυκλοφόρησε μόλις πρόσφατα. Ωστόσο, η έμπνευση πότε άρχισε να σκαλίζει λέξεις και νότες, ώστε να έχουμε σήμερα αυτό το σημαντικό cd με επτά δικά σου τραγούδια;

«Σύνθεση και στίχος ήταν δύο πεδία παντελώς άγνωστα για μένα, είμαι άλλωστε αυτοδίδακτη μουσικός. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να γράψω μουσική και στίχους έως το 2011 όταν και με επισκέφτηκε η πολυπόθητη έμπνευση και μου ζητούσε επιτακτικά να ασχοληθώ με τη δημιουργία τραγουδιών».

⇒ Έκανες θεατρικές σπουδές στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Πόσο απέχει το θέατρο από το τραγούδι, με την έννοια της ερμηνείας;

«Κάθε άλλο παρά απέχουν μεταξύ τους. Το αντίθετο μάλλον. Και το θέατρο και το τραγούδι περιέχουν ως βασικά συστατικά τον λόγο, τον ερμηνευτή αλλά και τη μουσική σε κάποια είδη θεάτρου. Χωρίς ερμηνεία είτε από πλευράς του ηθοποιού είτε από την πλευρά του τραγουδιστή το αποτέλεσμα είναι ελλιπές, ρηχό, επιφανειακό και αδιάφορο. Δεν αρκεί ένα καλό κείμενο ή στίχος ή μια καλή φωνή. Η ερμηνεία είναι εκείνη που τελικά μπορεί να απογειώσει είτε ένα θεατρικό έργο είτε ένα τραγούδι, καθώς αυτή είναι το μέσο για να αγγίξεις τον θεατή-ακροατή».

⇒ Είσαι ένα νέο δροσερό κορίτσι. Πότε και πού θεωρείς ότι έβαλες το πρώτο λιθαράκι σε ζωντανές εμφανίσεις;

«Ξεκίνησα τις εμφανίσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια σε πολλά και διαφορετικά μουσικά στέκια, ρεμπετάδικα, μουσικές σκηνές, πανηγύρια, τραγουδώντας κυρίως λαϊκά κομμάτια, για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου πλέον κάνω τις δικές μου εμφανίσεις παρουσιάζοντας μεταξύ άλλων και την προσωπική μου δισκογραφική δουλειά».

⇒ Ήταν εύκολη η διαδρομή από το πρώτο σου «θέλω» μέχρι την κυκλοφορία της πολυπόθητης δισκογραφικής δουλειάς σου;

«Ήταν αρκετά δύσκολη, ανηφορική, επίπονη κάποιες φορές, χρειάστηκε να φύγω από την πόλη μου την Καλαμπάκα, και από την οικογένειά μου, για να έρθω στην Αθήνα και να εξελίξω αυτό που είχα ξεκινήσει. Όσον αφορά το “Παζλ”, χρειάστηκε να αναλάβω επίσης ρόλο συμπαραγωγού και συνενορχηστρωτή!!!»

⇒ Υπήρξαν άνθρωποι που σε βοήθησαν σε αυτήν τη διαδρομή;

«Ηθικά πάντα είχα τη στήριξη της οικογένειάς μου. Πρακτικά και ουσιαστικά εκείνος που με στήριξε από την αρχή και με παρότρυνε να κάνω το “Παζλ” ήταν ο Κωνσταντίνος Καλατζής, ένας εξαίρετος μουσικός και συνοδοιπόρος σε αυτή την προσπάθεια και τον ευχαριστώ πολύ».

⇒ Η δωρική σου φωνή δίνει άλλη οντότητα στο έντεχνο, με το οποίο επέλεξες να παρουσιαστείς μέσα από αυτό το cd. Πώς κατέληξες σε αυτό το μουσικό άκουσμα;

«Κατέληξα σε αυτό γιατί μου δίνει την ευελιξία που χρειάζομαι για να μπορώ να εκφράζομαι. Εμπεριέχει διαφορετικές μουσικές επιρροές και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ελεύθερη».

⇒ Σε καιρούς δύσκολους από άποψη κοινωνικών, οικονομικών και όχι μόνο προβλημάτων, αναδύεται το κοινωνικό τραγούδι. Παγκόσμιο φαινόμενο, βεβαίως. Θεωρείς ότι το έντεχνο είναι το δικό σου μέσο προς αυτή την κατεύθυνση, με δεδομένο πως είσαι και η στιχουργός;

«Κάθε μορφή τέχνης μπορεί να αποτελέσει μέσο έκφρασης, σκέψεων, απόψεων, συναισθημάτων για όσα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η τέχνη αφυπνίζει συνειδήσεις, καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, αποτελεί διέξοδο στο αδιέξοδο και λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Υπό αυτή την έννοια και εγώ από το δικό μου μετερίζι εκφράζομαι και τοποθετούμαι απέναντι στα πράγματα».

⇒ Θα μπορούσαμε να σε ακούσουμε και σε καθαρό ροκ;

«Το ροκ είναι ένα από τα αγαπημένα μου είδη για αυτό άλλωστε στο “Παζλ” υπάρχουν αρκετά ροκ στοιχεία. Ωστόσο αν σκεφτείς ότι για πολλά χρόνια τραγουδούσα κυρίως λαϊκά τραγούδια, κάτι που δεν φαίνεται στο “Παζλ”, δεν θα επέλεγα να ασχοληθώ αποκλειστικά μόνο με ένα είδος γιατί αυτό θα με περιόριζε και θα αδικούσα και τα υπόλοιπα είδη που αγαπώ και έχω υπηρετήσει».

⇒ Μίλησέ μας για τη συνεργασία σου με τον Παντελή Θαλασσινό, ο οποίος συμμετέχει σε ένα από τα τραγούδια του δίσκου σου, και συγκεκριμένα «Του έρωτα». Πες μας πώς προέκυψε. Εδώ να επισημάνουμε πως ο ρυθμός ξεφεύγει από τα υπόλοιπα.

«Όταν έγραψα το συγκεκριμένο τραγούδι, σκέφτηκα ότι θα ταίριαζε πολύ στον Παντελή Θαλασσινό. Του στείλαμε στίχους και μουσική, του άρεσαν και είπε αμέσως το “ναι”. Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα αυτή η σύμπραξη. Το ντουέτο αυτό ξεχωρίζει και ρυθμικά και σε ηχόχρωμα που βαδίζουν σε παραδοσιακά μονοπάτια».

⇒ Στο cd σου, πέρα από την ερμηνεία, σου ανήκουν τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική. Να υποθέσουμε πως μιλάμε για μια νέα τραγουδοποιό;

«Είμαι κάπως επιφυλακτική με τις ταμπέλες. Σίγουρα από τη στιγμή που υπογράφω τη μουσική και τους στίχους παύω να είμαι μόνο ερμηνεύτρια. Αποκτά άλλη βαρύτητα το όλο εγχείρημα. Ένιωσα την ανάγκη να εκφραστώ μουσικά και στιχουργικά και το έκανα. Η πορεία θα δείξει αν μπορώ να υπερασπιστώ τον όρο “τραγουδοποιός”. Είναι κάτι πάντως που θα προσπαθήσω να εξελίξω».

⇒ Εν όψει καλοκαιριού, προγραμματίζεις έναν χώρο σταθερό ή συναυλιακό ώστε να σε απολαύσει ο κόσμος; Ξέρω πως είναι νωρίς ίσως, αλλά άλλο τόσο αναρωτιέμαι τι σχεδιάζεις για το μετά.

«Ζωντανές εμφανίσεις θα κάνουμε από τον χειμώνα. Το να επικοινωνώ σκέψεις και συναισθήματα μέσω της μουσικής ζωντανά είναι κάτι που αγαπώ πολύ».

Και επειδή η Αυγή Κούτουλα είναι και μια υπέροχη ποιήτρια, αναδημοσιεύουμε εδώ το σημείωμά της στο cd:

“Νύχτωσε πάλι… Το σώμα σου κουρασμένο… Και η ψυχή σου; Αχ αυτή η ψυχή σου η ταλαιπωρημένη… Πόσο θέλει να γελάσει, να γλεντήσει, να ξαλαφρώσει…
Μα ούτε χαμόγελο σκάει στα χείλη της, ούτε χαρά υπάρχει στη σκέψη της και αναρωτιέσαι γιατί…
Και φοβάσαι…
Μα είναι εντάξει να φοβάσαι…
Άκου λοιπόν…
Τώρα που θα πέσεις για ύπνο, αν δεν αντέχεις το σκοτάδι, άναψε το μικρό λαμπάκι της ελπίδας… Βλέπεις πώς φωτίστηκε το δωμάτιο; Τώρα ξάπλωσε και σκεπάσου καλά με την αγάπη… Τις κρύες νύχτες του χειμώνα θα σε ζεσταίνει και τα θερμά βράδια του καλοκαιριού θα σε δροσίζει σαν απαλό αεράκι…
Μαγικό σκέπασμα σου λέω η αγάπη… Αγάπη για τον διπλανό σου, για τη φύση και όλα τα πλάσματά της, αγάπη για σένα!!!
Για μαξιλάρι πάρε το σεβασμό… Ναι… σεβασμό για τους πάντες και τα πάντα γύρω σου μα κυρίως για τον ίδιο σου τον εαυτό!!!
Για να αποκοιμηθείς, βάλε να παίζει η ταινία της ευγνωμοσύνης… Ναι… ευγνωμοσύνη για όσα αξιώθηκες να ζήσεις, να έχεις και σήμερα…
Και τώρα με φωτάκι την ελπίδα, με μαξιλάρι το σεβασμό, με την ταινία της ευγνωμοσύνης να παίζει και με το πάπλωμα της αγάπης να σε σκεπάζει κλείσε τα μάτια σου και αφέσου… Είναι η ώρα των ονείρων… Έχε πίστη… ναι τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα…”